هم‌اندیشی

اخلاق و ارزش در ارتباط با "دیگری"- مطلب شماره 30

حفیظی, به نظرم این دیدگاه گرت تامسون جالب آمد گفتم اینجا طرحش کنم. شاید جای تاملات دینی داشته باشد:

ما ارزش‌هایی داریم دیگران هم ارزش‌هایی دارند، اتصال و پیوند ما با امور ارزشمند ورای خودمان یعنی ارزش‌های مورد قبول و باور دیگران سبب ارتقای کیفیت زندگی ما و معناداری بیشتر آنست، این اتصال از طریق درک ارزش‌های دیگران صورت می‌گیرد که از کانال ارتباطات انسانی شکل می گیرد؛ به بیان دیگر ما در روابطی که با دیگران داریم با ارزش‌های آنها ارتباط برقرار می‌کنیم و از این طریق در ارزش‌هایشان مشارکت پیدا می‌کنیم.

سه راهی که معمولاً ما به میانجی آنها، با دیگران رابطه برقـرار می‌کنیم عبارتند از:

١ـ درک و شــناخت کارهــا و تجربــه هــای ارزشــمند دیگران که بـه صـورت «تحـسین»، «احتـرام»، «علاقـه»،«عشق» و «توجه» بروز می‌کند.

٢ـ روش دیگر از راه هدف‌ها و امیال‌مان است. به عنوان مثال وقتی عاشـق کسی هستیم، دلمشغولی‌های معشوق را همچون هدف‌های خودمان در زندگی می‌دانیم.

٣ـ روش سومی که در آن، شخص با دیگران ارتباط برقرار می‌کند، درک خود و دیگری به عنوان «ما» است.

عشق یکی از پیچیده ترین انواع ارتباط انسانی است که در آن امکان برقراری هر سه نوع ارتباط بصورت یک جا وجود دارد. انسان در صورتی می تواند ارزش‌های ذهنی دیگری را درک کند که بتواند به زیست جهان او وارد شود و این امر جز با برقراری رابط عاشقانه ممکن نخواهد بود.عشق اعم از عشق به دیگری، وطن و انسان‌های دیگر و ... امکان ورود به زیست جهان معشوق را برای عاشق به وجود می آورد و این خود سبب می‌شود که او بتواند جهان پدیدارشناختی پیرامونش را از دریچۀ نگاه معشوقش ببیند.

 عشق و دیگر اشکال ارتباط انسان‌ها کم داده‌اند. بدین معنا که برای عشق ورزیدن افراد به یکدیگر یا توجه کردن آنان به همدیگر دلایلی وجود دارد. مانند ویژگی‌ها و امتیازاتی که تنها خاصه معشوق نیستند و افراد زیادی از همان ویژگی‌ها برخوردارند. تعین ناقص عشق یا همان کم داده بودن آن، زمینه درک این واقعیت را برای عاشق فراهم می سازد که انسان‌های دیگر که او دوستشان ندارد به عنوان مثال از آنها بیزار است نیز دارای ویژگی‌های ارزشمندی همچون ویژگیهای معشوق او هستند.

«پی بردن به این که حتی دشمنان ما هم دوستانی دارند، افق نگرش پدیدارشناختی ما را از جهان بسیار گسترش می دهد. دگرگون شدن جهان، از جهانی که به دوستان ما و دشمنان ما تقسیم شده است، به جهان دیگری که شامل دوستان ما و کسانی که دارای ویژگی های ارزشمندی هستند که به صورت بالقوه امکان تبدیل شدن به دوستان ما را دارند، زیست جهان جدید و زیباتری را برای ما می‌سازد.» چراکه قدرت درک و تحمل اختلاف ها را در ما ارتقا می بخشد.

از: عضو گروه هم اندیسی - خانم حفیظی