قدر بدانید– مطلب شماره 22
قدر بدانید– مطلب شماره 22
آهای آقا یا خانمی که در خانه‌ات نشستی و با کوبیدن انگشت مبارک بر روی صفحۀ گوشی، فایل‌های صوتی و تصویری قدیم و جدید را باز می‌کنی و می‌شنوی یا می‌بینی! بدان و آگاه باش که من در سال 1364 و 1365 برای دسترسی به نوارهای شرح مثنوی دکتر سروش، هر دو هفته یک بار از قم به تهران می‌رفتم و با هزار بدبختی خودم را به کتابخانۀ دانشگاه تهران می‌رساندم تا چند عدد نوار کاست، ضبط کنم و برگردم. گاهی هم متصدی کتابخانه همکاری نمی‌کرد و دست خالی برمی‌گشتم. از آنجا که به‌شدت دچار بی‌پولی بودم، نوارها را پس از شنیدن سخنرانی‌ها پاک می‌کردم و دوباره برای پر کردن آنها راهی تهران می‌شدم؛ با همان زحمت و دلهره.
هفته‌ای چند عدد نوار بی‌کیفیت که آسان هم به دست نمی‌آمد، همۀ سهم یک آدم دهۀ شصتی از شنیدن و دیدن و دانستن بود. آنچه شما امروز به این آسانی و ارزانی می‌شنوید و می‌خوانید و می‌بینید، برای ما رؤیایی در حد داشتن چند جزیرۀ اختصاصی در سواحل زیبای اقیانوس آرام بود؛ با وسایط نقلیۀ دریایی و هوایی.
از عضو گروه هم اندیشی - استاد رضا بابایی
دکتر دژاکام: سلام بر دوستان عزیز بخصوص بر دوست نادیده ام جناب آقای بابایی که سال‌هاست از دور ایشان را می‌شناسم وبرخی از کارهاش مورد استفادم بوده و ازشون لذت بردم بهشون خسته نباشید می‌گم به نظر میرسه علم مثل خیلی چیزهای دیگه وقتی به راحتی در دسترس قرار میگیره بی ارزش میشه به همین خاطر من خیلی موافق این نیستم که باید مباحث مهم وبا ارزش رو زیر دست و پا ریخت باید به اهلش داد. بگذار حداقل احساس تشنگی بوجود بیاد از بزرگترین اشتباهات جمهوری اسلامی این بودکه معارف دینی را بی برنامه و به وفور و بدون روش تو جامعه سرازیرکرد و امروز مردم همه سیری کاذب دارن و هم دارن خفه میشن.
