لزوم نقادی - جمع بندی موضوعی - مطلب شماره 7
سلام دوستان. سیرۀما در فضاهای دیگر، که برچسب اندیشه را به هر دلیلی بر آستانه آن زده‌ایم اشارات و نوشتن حول و حوش موضوعاتی خاص است. خدا را شکر که ناگهان حجم گسترده ای از موضوعات طی یک روز مطرح شد و بر روی دستمان مانده. آری روی دستمان مانده. گمان نمی‌کنم شایسته باشد از موضوعات بی گفتگو و نقد درگذریم. حال نقد را هرچه می‌خواهید ترجمه کنید، هر روشی که برگزیده‌اید بکار گیرید. اما بی نقد گذشتن، گذشتن نیست. بی اعتنایی است. افزودن خارهایی برای آتش زنه است. حجیم کردن ارائه ها و ارسال‌ها و کپی‌ها است. تو بگو مطلب خوبی است. آری ولی مگر مطلب خوب در میان کتاب‌ها و احادیث و آیات و مقالات کم است؟ بهرۀ ما از آنان با خواندن و در میان گذاشتن طرح های نظری تازه تر، سوالاتی استخوان سوز تر و ... است.
بگذارید مروری کنیم بر موضوعات.
سواد، معنی آن کاربرد آن و احتمال تعریف بومی یا فرهنگی آن.
موضوع بسیار جدی تلنبار دانش، تکرار تفکر دیگران، عدم وقوف به ساحات جدی اندیشه. رویکرد ضبط صوتی، رویکرد نقل قولی،
نوکیسه ها، علل ظهور آنان، فرهنگ نوکیسگی و...
سخنان تابداری درباره اندیشه و لزوم گذر از اندیشه ؟
برخی موضوعات ادبی مثل ظهور اصطلاح مثنوی 70 من
شکل جدیدی از رژیم ادراک حسی- پدیدار شناختی که در حال تثبیت است
عنایت دارید ؟! چه فضایی از طرح موضوعات متفاوت است؟! بنده گمان نمی‌کنم این سیره راه به روشنایی تفکر و نقد ببرد. مگر اینکه با حوصله موضوعات را بررسیم. نظرات خود را طرح کنیم، دیدگاه های مطرح شده را نقد کنیم یا از زاویه تازه‌ای موضوع را ببینیم و به آن در آویزیم.
لازم نیست حتما در هر موضوعی وارد گفتگو و طرح نظر شویم. شاید موضوع به اندازه کافی روشن یا بیش از حد تکراری و... است. اما در هر صورت به موضوعات مجال جا افتادن بدهیم.
